البته من این حسن کبابی را دوست دارم ..!

ای کاش این «حسن کبابی» ما، به جای لوده بازی در آوردن برای زورکی معروف شدن، کمی هم درک سیاسی داشت!

دشمن دانا به از نادان دوست!/ حسن کبابی ما همین دوست بالاترینی مونه، بله آقای علیرضا رضایی معروف(!) رو می گم. قبل از هر چیزی ای کاش ما هم آنقدر جنبه داشتیم که کسی بهمون می گفت لوده و دم نمی زدیم! خلاصه ی داستان این که این دوست معروفمون (!) رو همه می شناسیم، با کلیپ ها پر بار و نوشته های جانانه که جداً پایه های این نظام رو سست کرده! البته ما از این دوستمون خاطرات دیگری هم داریم، یادمون هست که چگونه تو یکی از این کلیپ های پر بارشون میر حسین و بیانیه هاش رو به سخره گرفت. البته آزادی بیان است و آزادی اندیشه، اما ای کاش ما که اینقدر در امر سیاست خودمون رو درگیر کردیم،کمی هم از شعور سیاسیش بهره مند می شدیم!حسن کبابی جان، دوست گلم، اتحاد می دونی یعنی چی؟ کدام اتحاد بر محور یک شخص بنا شده! آن هم اتحادی که هنوز شکل نگرفته مبنایش را بر پایه دموکراسی و حقوق بشر گذاشته! نه شخص رضا پهلوی در این اتحاد اولویتی دارد و نه کسی بر کسِ دیگری ارجحیت دارد، مهم تنها جمع کردن تمام توان نیروی یک ملت در یک مشت است تا با آن این نظام را ضربه فنی کند. رفیق گلم، لازم نیست هر لینک و مطلبی که ارسال می کنی بر خلاف قوانین بالاترین اسمت را هم در آن ذکر کنی که معروف بشی، معروفیت که زوری زوری نیست، لازم نیست به هر چیزی دست بندازی تا در مرکز توجه قرار بگیری، من که می دانم تو ضعف شخصیتی نداری اما ما بقی پیش خود چه فکر می کنند؟! یاد یک داستانی افتادم از یکی از دوستان، تعریف می کرد که در زمان های دور، روستایی بود و در آن بچه شیطونی زندگی می کرد، این بچه هر کاری می کرد که اسمش را ببرند و در مرکز توجه باشد! حتی یک بار در کنار چشمه ی آب ولایت  پی ..ی  کرد!! خلاصه که رفیقِ طنز نویس من، این مطلب رو بخون، اما با لبخند، چون من آنقدر معروف نیستم که حرف هایم خریداری داشته باشد، تنها آن را در حد جسارتی به ساحت مقدست در نظر بگیر. موفق و پیروز باشی  90/08/25 k1