طرح اتهام آمریکا برای ترور، گزارش اخیر آژانس اتمی و اظهارات سناتور مک کین، فرصتیست که اگر استفاده نشود تبدیل به فاجعه خواهد شد!
من در تعجبم که چرا اپوزوسیون ها و سیاستمدارانشان در این شرایط سکوت اختیار کرده اند و در بهترین شرایط به تحلیل موضوع پرداخته اند، آن هم بدون هیچ مدرکی برای اثبات یا رد موضوع! حتماً تا به حال این خبر ها را شندیده اید: «اوباما: اگر کوچکترین ترديدی در نقش ايران در موضوع ترور سفیر عربستان داشتيم، هرگز موضوع را علنی نمیكردیم» و «آژانس بينالمللی انرژی اتمی: برنامه هستهای ايران جنبه نظامی دارد» زمانی که چنین اخبار مهمی در سطح اول دیپلماسی بین المللی مطرح می شود حتماً باید گوش به زنگ بود و آن را جدی گرفت.و فارغ از این که آیا این ادعا ها صحت دارند یا خیر باید آن را قبول کنیم که این موضوع ها مطرح شده و پیامد هایی در پی خواهد داشت. کمترین پیامد آن تحریم های بیشتر است و در بدترین نگرش حمله ی نظامی به ایران صورت خواهد گرفت. حال باید این سوال را از خود بپرسیم که چگونه می توان از این شرایط برای مردم ایران بهره جست؟ واقعیت این است که با تمام اعتراضاتی که صورت گرفت و سرکوب شد تنها تحریم هایی برای جمهوری اسلامی وضع شد که زیاد کار ساز نبوده است و این نظام به راحتی تنوانسته تا به اینجا نفت خود را صادر کند و با استفاده از پول حاصل از آن به زورگویی در منطقه و در داخل بپردازد. در این شرایط که جمهوری اسلامی در تدافعی ترین حالت خود قرار دارد و هر لحظه احساس خطر می کند، اندیشمندان سیاسی باید از این شرایط استفاده کنند. دیروز در خبری آمده بود که سناتور مک کین به دولت اوباما تاخته بودند که باید از مردم ایران در سال 2009 حمایت می کردند، این بدین معنیست که در این شرایط اگر حرکتی از طرف مردم صورت بگیرد در شرایط فعلی می توان به شدت از آن حمایت کرد. عزیزان این واقعیتیست که اگر نتوانیم پایه های این نظام را سست کنیم آن را از میدان به در کنیم این کار توسط نیرو های خارجی صورت خواهد گرفت که به نفع هیچ یک از ما نیست و کمترین ضرر آن کشته شدن مردم بی گناه خواهد بود از بین رفتن زیر ساخت های کشور! من از این طریق سعی دارم از شخصیت های مخالف نظام دعوت کنم که از حالت انفعال به سرعت خارج شوند و با تکیه بر عقل جمعی موتور اعتراضی ملت را به سرعت به حرکت در بیاورند تا بتوانیم از شرایط پیش آمده به نفع خود استفاده کنیم. 90/07/22 K1
«به امید آزادی»
No comments:
Post a Comment