!استیو جابز و مردم ایران

این مردم عجیب برای «استیو جابز» به ماتم نشسته اما بدبختی هایی که دارد ذره ای ناراحتش نمی کند!

انقلابی به پا شده، موج عظیمی از اندوه و غم! ملت شهید پرور ایران برای یک نخبه ی خارجی به سوگ نشسته اند! گویی تا به حال غم اندوهی به سراغشان نیامده، گویی قتل هدی صابر و هاله راندیده، گویی اصلاً نشنیده که شخصی در میدان انقلاب خودش را به آتش کشیده، انگار خبر ندارد که جماعتی خونش را در شیشه کرده اند و به راحتی در حال بالاکشیدن اموالش هستند! ملتی که قتل و اعدام و شکنجه و زندانی های بی گناه غمگینش نمی کند اما مرگ یک نابغه که اکثراً حتی یک بار هم حرف هایش را نشنیده اند آنها را ماتم زده کرده! ملتی داریم که دخترانش را در خیابان ها به باد کتک می گیرند و برای آن کاری نمی کند اما با افتخار عکس پروفایل های فیسبوکشان را برای استیو جابز تغییر می دهند و همگی پست های ابراز تأسف می فرستند. براستی که مردم عجیبی هستیم! به این برخورد های دوگانه چه می شود گفت؟ اگر آنقدر فرهیخته و با فرهنگ هستیم که برای یک نخبه ی علمی به سوگ می نشینیم آیا نباید برای بدبختی خودمان هم به سوگ بنشینیم؟ ما کم غم غصه داریم؟ کی می خواهیم از این خواب بیدار شویم؟! 15/07/1390 k1