!روی سخنم با توست بسیجی

ای بسیجی! شرف آن فاحشه از تو بیشتر است،آن تن فروشی می کند برای بچه اش و تو خود فروشی می کنی برای «آقا!»

آن فاحشه بی لذت! زجر تحمل بدن یک غریبه را برای سیر کردن شکم بچه ی گرسنه اش به جان می خرد و تو با لذت! باتوم به دست می گیری و 18 تیر را می سازی! تو حتی از باتوم هم ذلیل تری! کسی به باتومی که بر سرش می خورد فُش نیمی دهد اما هر که را می بینی به بسیجی فُش می دهد! آن زن بی نوا، بی پناه است و می خواهد زنده بماند اما تو می کشی که «آقا!» بیشتر از قبل بتواند به مردم ظلم کند! در آخر کار آن فاحشه جایش در بهشت است، آن فرزندش را بزرگ کرده و یک فرد تحصیل کرده تحویل جامعه داده اما جای تو کجاست؟ تو که ماشین سرکوب عده ای سود جو بودی! با خودت کمی فکر کن،دوست داری انسان باشی یا یک دستگاه؟ تا به حال به این فکر کردی که تنها کجا ها تو را بازی می دهند؟ هیئت (تا کسی باشد که در سر و صورت خود را بزند و شلوغ کند)! خیابان (تا جلوی مردم رو بگیرد و بی مزد و مواجب فُش را به جان مادرش بخرد)! تظاهرات (تا مردم را بزند و بکشد و در همه جا بگویند بسیجی ها..)! تو بیشتر از این جایی نداری! آن که به تو می گوید ما حزب الله .. هستیم و از خدا داریم حمایت می کنیم، ماهی 5 میلیون تومان به حسابش واریز می شود تا اینها را به تو بگوید! اما به تو بیش از ساندیسِ قبل وبعد عملیات و چند ماه اجازه حمل شوکر برقی داشتن چیزی نمی رسد! دلم برایتان می سوزد! آن قدر خودتان را منفور کردید که حتی کسی دوست ندارد نصیحتتان کند! اما بگذار یک چیز را به تو بگویم، حتی اگر می خواهی دین دار باشی، دین را از دست اینان نگیر، خودت به دنبال راه درست برو! بسیجی، به انسانیت باز گرد!...

                                                                                                                        به امید آزادی